MODERN HAYATIN GÖRÜNMEYEN YORGUNLUĞU

Bazı yorgunluklar insanın içini sessizce susturur. Fark etmezsen, bir gün kendini kendi hayatında misafir gibi hissedersin.

Son zamanlarda birinin halini hatrını sorduğunda sürekli aynı cümleyi duyuyorsun değil mi? “Çok yoruldum.” Ama bu yorgunluk, sadece uykusuzluk ya da ağır gelen iş yükü değil. Sanki içten içe bir yerlerin tükendiğini hissediyorsun.Modern hayatın temposu, hiç bitmeyen sorumluluklar, görünmez baskılar… Hepsi yavaş yavaş duygusal enerjini azaltıyor. Bir mesajı açmaya üşenmek, her şeyi erteleme hissi, basit bir sorumluluğun bile gözünde büyümesi, kalabalıkta sıkılmak ama yalnız kalınca da huzursuz olmak… İşte bunlar duygusal yorgunluğun günlük küçük işaretleri.

Dünya Sağlık Örgütü, duygusal yorgunluğu artık küresel bir risk olarak görüyor. Çünkü bu hâl;motivasyonunu, dikkatini, stresle başa çıkma gücünü etkiliyor. Ve fiziksel yorgunluk gibi seni dinlendirecek bir uykuyla geçmiyor. Bu durumun en tehlikeli noktası ise şu: Bu hissi uzun süre yaşadığımızda, “Ben artık böyleyim” demeye başlıyoruz. Oysa bu sen değilsin; sadece uzun süredir yorulmuş bir halin. Sosyal medya baskısı, sürekli bir yerlere yetişme çabası, başarı kaygısı, ilişki yükleri… Amerikan Psikoloji Derneğinin söylediği gibi, çoğumuz “hiç dinlenmeyen bir tetikte olma hâli” ile yaşıyoruz. Böyle bir tempoda ruhun yorulması çok normal. Zihnin toparlanması için küçük ama bilinçli adımlar gerekir.

Peki, ne yapabilirsin?
Gerçek dinlenme, aslında zihni dinlendirmektir.
Bir süre ekranı kapatmak, sessiz bir 5 dakika, yavaş bir yürüyüş, derin bir nefes… Bunlar sandığından çok daha etkili.
Bir diğer önemli adım ise;hislerini adlandırmak.
“Kırgınım, yoruldum, tükendim…”
Hangi duygunun içinde olduğunu fark et. Çünkü fark edilen duygu, yönetilebilir hale gelir.
Unutma, bu durumdan çıkmak için koca bir hayatı değiştirmen gerekmiyor. Gün içinde vereceğin küçük mola, kendini takdir etmek, temponu biraz yavaşlatmak bile gerçekten çok iyi gelebilir.

Ve en önemlisi; bu yorgunluk bir zayıflık değil. Hepimizin ortak gerçeği haline gelen sessiz bir tükeniş.Yalnız değilsin. Eğer bu satırlarımda kendinden bir parça bulduysan, bu bile iyi bir başlangıç. Çünkü fark etmek, iyileşmenin ilk adımıdır. Kendine biraz alan aç. Yavaşla. Derin bir nefes al. 
Kendine iyi bak… Sen buna gerçekten değersin.