GAFLETİN KUCAĞI

Bin yıllık dertler uyanmış  sanki omzuma binmiş
Saklanacak bir yer yok hazırlanmış da gelmiş
Ne yapsam ızdırabı bitmiyor kalemimin
Bir sıra ki ebedden ezele kopmuş gelmiş
Susarım çare değil, konuşurum duyan yok
İşittiğim sesleri anlatsam anlayan yok
Bir kördüğüm oluyor içimde kelimeler
Ya Rab diye haykırsam, duama bir cevap yok
Yeri göğü Yaradan Mevlamızsın sen bizim
Ne zamana kadar ben böyle eksik yaşarım
Kabul etsen beni de yürüyen kervanına
Bir yerinde otursam yolcular divanında
Ağlasam duyacaklar onur yarama dünden
İçmişim ben annemin helal ki ak sütünden
Kimselere diyemem hüznüm ki en derinden
Razı olmuyor gönül bir hicaz bestesinden
Her sabahım karanlık bir tek ışık yok nedir
Uyansam neye yarar gözüm alsa ışığı
Güneş esirgemiyor evimden aydınlığı 
Gecem ile gündüzüm karışmış zaman bilmez
Zamana yenilmişler aynalara küsülmez
Küsmem ben aynalara bilirim gençliğimi
Buyursun bağrı yanık olanlar sofralara
Bir sofraki uyulur en ağır kurallara
Bu dünyanın eşiği ağıdıyla bilinir
Günahı sevabıyla terazide silinir
Ne can kalır ne canan dergahı aşka gider
Yolu yürür yürür de yokuş da sitem eder
Kederinden ağlayan bilmez tebessüm nedir
Sadakayı vermez de israftır diye bilir
Cimrinin verdiğini hastalık bilen diller
Cömerti cennetini arıyor uzak iller
Ne olur ki birlikte edelim bir iftarı
Kavuşalım birlikte O ilahi nazarı
Aç kalsın ki sofralar oruç ola dudaklar
Bir tek de olsa boş söz duyamasın kulaklar
Annelerin kucağı olmuş gençlere beşik
İstanbul'u fetheden Fatih'in bağrı ezik
Seziyor Gazaliler ta uzaktan bir acı
Hangi tele tutulur hazan doludur sazı
Annem sen tut elimden yürümek ki sancılı
Kahır mektubu yazar bilmez burda kiracı
Hak Hak diyen gönüller Hakkı buldu mu erken
Aldırma gelir elbet habersizdir o giden
 Odur yine bilinir haramidir kandan ten
Kime karşı gelirsin içinde var mıdır sen
Ötelerden misafir gelir bilmez misin  ben
Yorgun bir avcı gibi elinde yok ok ve yay
Bir baş ağrısıdır ki koca bedene  yayar
Bilmem ki dünya bana düşmansa nedir neden
Sarsınlar kefenine neye yarar ki beden
Görüyor uzakları ihtiyar bakışların
Yüzünde var bilesin Rahman'ın nakışları
Sokaklarda duyulur çocuk haykırışları
Medet diye durulur cübbeye sarışları
Ey güzel gözlü çocuk nedir çektiğin elden
Didin çırpın öyleki kurtaramazsın selden
Yar diye sarıldığın fanidir gider yelden
Sevin sevin ki gideceğiz vaktinden
Zannetme ki bu dünya dönecektir ebeden