KENT İMAJI VE MARKALAŞMAK...

Merhaba; İlk yazı, ilk heyecan, ilk soluk ve daima ilklerle hayata tutunmaya çalışan ben…

Basın ve medya sektöründe, özellikle görsel basın alanında yıllardır gerek şehrimiz için gerekse şehir dışında vermiş olduğum bireysel ve kurumsal hizmetlerden sonra daha da kalıcı olmak adına yazı yazmaya karar verdim.

Aslında toplum olarak okumaktan biraz sıkılan bireyleriz. Uzmanlık alanımın görsel iletişim olmasından dolayı bana göre görsel basının kitleler üzerinde ki etkisi çok daha büyüktür.  Tabii ki görsel basın tek başına yeterli değildir, içerisinde sloganı, tanıtımı vb. ek malzemeleri olmadan o da bir zaman sonra beynimizde ki derin vadide kaybolup gidecektir. Gerek görsel basın olsun gerekse yazılı veya işitsel basın olsun, hepsi iç içe geçmiş birbirini tamamlayan iletişim araçlarıdır.

Geleneksel yöntemler ile halen şehrimizde dar kalıplara sıkışan, yenilikçi ve dijital platformlar aracılığı ile çok farklı algılara sebebiyet veren medyanın gücünü şehir olarak halen anlamaktan uzağız. Kara düzen bir yöntem ve her değişen siyasi erklerle marka şehrimizi bir türlü var edemedik. Aslında bunun birçok kriteri var ama burada sadece birkaç genelgeçer örnekle bahsedeceğim. Marka kimliği oluşturma ve şehrin dinamiklerini tetikleyecek proje ve fikirleri ileriki zamanlarda sıkça yazacağım.

Her nereye gidersek gidelim, karşılaştığımız insanların bize ilk sordukları ‘’Elazığ’ın nesi meşhur?’’ sorusudur. Bizde sayarız; orciği, dutu, leblebisi, kayısısı, tulum peyniri, Türkiye’nin ikinci en büyük gastronomisine ve mutfağına sahip olmasından dolayı aklımıza gelebilecek yöresel yemeklerini…

Peki bunların kaçını bu soruyu yöneltenin zihnine işleyebilmişizdir? Tabii ki hiçbirini…

Nedeni çok basit, çünkü biz daha kendi içimizde bunu kabullenememişiz ki, başkasına dikta edebilelim. Bunların hiçbirini ortak bilinçle kurumsal bir seviyeye taşıyamamışız. Kayısı denilince 922 ilçe arasında Baskil kayısısı demişiz ve 81 il arasında ki Malatya’nın önüne geçmeyi beklemişiz.

Hayatım da hiç Çorum’a gitmedim ama biliyorum ki leblebi denilince ilk akla gelen şehirdir. Ağın başta olmak üzere memleketimizin birçok yerinde bin bir zahmetle üretilen Ağın Leblebisi’ni sadece kendi memleketimizden öteye taşıyamamışız. Bir kere adını önce ağın leblebisi olmaktan çıkarıp “Elazığ leblebisi” yapmalıyız. Ağın’ı bilmek zordur ekstra coğrafi bilgi ister marka yapacaksak Elazığ ismiyle devam etmeliyiz.

Aynı şekilde “Erzincan Tulumu”… Erzincan’ın bütün ilçelerinde köylerinde tulum yapılır ama öne çıkan bütün markaları, marka isminden önce Erzincan kelimesini iliştirdiği için bugün tulum peyniri oldu “Erzincan tulumu”. Bu açıdan Şavaklılara açık ricamdır. Bu memlekette yaşayıp bu memlekette ticaretini yaptığınız bütün markalarınızın başına artık “Elazığ” ibaresini büyük büyük eklemenizdir.

Baskil kayısısı değil Elazığ Kayısısı, Ağın Leblebisi değil Elazığ leblebisi, Şavak Peyniri değil Elazığ Şavak Tulum Peyniri gibi gibi…

Gastronomi ve mutfak sanatları anlamında övündüğümüz ancak iki elin parmaklarını geçmeyecek kadar az sayıda çeşidini bildiğimiz yemeklerimiz ise apayrı bir konu başlığı aslında…

Konuyu daha fazla dallandırmamak ve en basite indirgeyerek somut verdiğim birkaç örnekle şehir kimliğimiz ve markasından ne kadar uzakta olduğumuzu anlıyoruz. Markalaşma süreci sadece bireysel eylemlerimizle olmaz, şehrin tüm paydaşları, vatandaşları, şehir dışında özlem çekenleri, ticaret ve siyaset ehilleri, kurumları, kuruluşları, basını, sosyal medya içerik üreticileri hepsinin aynı söylemi ve eylemi kurumsal düzeyde yapmasıyla mümkün olacaktır. Alışkanlık haline gelen, günü kurtarma üzerine kurulu iletişim faaliyetlerini bir kenara bırakarak gerçekten bu şehre katma değer sağlayan ve süreklilik arz eden planlamalar ve yatırımlar yapmalıyız.

Ez cümle; Söz Uçar, Yazı Kalır… Biz bırakalım fikirlerimizi buraya belki bir gün bu ‘’Merhaba’’ yazımızı birileri dikkate alır.