KAR SÜMBÜLÜ

Bembeyaz karlar içinde açmış bir kar sümbülünün ihtişamına kapılan donmayı göze alır, büyük hayaller kuranlar hep aynı bedeli öderler, binlerce yıl kapalı kalan beyazlar geçer de sandık lekesi kalır, çığlıklar içinde uyanan çocuğun anlatacağı ne olur, ahı vah eden teyzeler bir daha gelmez gençlik bilirler serzenişler içinde geriye mi dönerler, yasak tünellere giren ham tekerlekler cılız ışıkta yol almaya mecburdur, tenine gül kokusu sinmiş güzellerin bir tek bakışla devirdiği körpe canların cenazesinde kimler bulunur, şairin şiiri goncagüldür ki okurda açılır, hep aynı cümlede abdest bozan cehaleti kim can evinden vurur, bir sırra kurban olmuş nice canlara şehit yaftası vurulur, yorgun gönlün misali verilir  nice kıssalardan bir hisse alamamışlara, yalandan vıcık vıcık olmuş ağızların sarfettiğine kim yaren olmuş, gün bitmiş gece bitmiş de uykudan uyanamamış mazlumlara kim çare olmuş, mağaralarda güneşi görmeden yaşayanları güneşe çıkarmayalı bir hayli olmuş, evlerin bacasından çıkan leş kokularına bilindik bir ad verilmiş, Müslüman dillerden bir harf çıkmayalı nice yıllar olmuş, cahil alimden korkmuş da köşebaşlarında ilmi vurmuş, bir masalla uyuyanlar kitap sayfalarında unutulmuş, lalelerin arasından koşan güllere dikeni sorulmuş, kahreden dualara el açmışların ismi kapılara yazılırken, sükut altın bir kaba konulmuş, korkunun eteklerinde beklerken Yaradana sığınılmış, gün biter bitmez dil isyanla buluşmuş, tası tarağı toplayan seyyah hep aynı şehirde güzele tutulmuş, eline bir fincan alan gelinler beklerken tepsileri, yiğitler dağlarda vurulmuş, makamı mevkiyi terk eden yürekler irfan ile buluşmuş, gemileri yüzdüren çocuklar bir damla suyun altında boğulmuş, memleket isteyen yurtsuzlara adres sorulmuş, kahkahalarla gülen abide an sorulmuş, ruh bedeni terketmiş de gökyüzüyle buluşmuş, çıkmaz sokaklarda yolunu kaybedenler aynı yolda bulunmuş, asi başların rükuları sabahı, secdeleri akşamı bulmuş, kördüğüm edilmiş kelimeler cümleye düşmüş, labirentlerin çıkışına bir çiçek konmuş da karınca çıkışı bulmuş, fokur fokur kaynayan öfkenin sahibine sabrı sorulmuş, sinelerde salkım saçak taşınan sevginin miadı dolmuş, ızdırap dolu çehrelere bin dokunulmuş da bir ah duyulmuş, sakat sporcular kan ter içinde bitiş çizgisine koşmuş da yarıştan soğumuş atlara onlar mı pusu kurmuş, kangren olmuş parmaklara mühür vurulmuş….